ไม่ลืมแฟนเก่า มันคือ “อาการ” หรือ “ความเห็นแก่ตัว”
สิ่งใดสิ่งหนึ่งเมื่อมันไม่ได้ถูกลิขิตให้เป็นของเรา เมื่อถึงเวลาที่สมควร ก็ต้องมีคำว่า “จากลา” แต่เมื่อใดสิ่งนั้นคือบุคคล นั่นหมายความว่า คนๆ นั้นเขาแค่เข้ามาเขียนบทความไว้ซักบท ในหนังสือชีวิตเราเพียงเท่านั้น แต่มันแปลกไหมละ เมื่อเขาเข้ามาเขียนแล้วก็จากไป แต่ทำไมเรายังย้อนกลับไปอ่านบทนั้นอยู่สม่ำเสมอ ซึ่งหนังสือเล่มนั้น มันได้ถูกเขียนต่อโดยใครต่อใครไปแล้ว การไม่ลืม...
TH
